Joepie, ik ben 21! Wat een mega bijzondere verjaardag was dit. Ik wil iedereen bedanken die mijn verjaardag zo speciaal heeft gemaakt. Mama, opa, oma en tante Janneke, bedankt voor de prachtige dag in Sydney inclusief knuffels, taart, cadeaus, mooi weer, een rondvaart in de haven, biertjes en een boel gezelligheid. Iedereen die mijn moeder cadeaus voor mijn verjaardag heeft meegegeven: bedankt! Ze zijn goed overgekomen en ik ben heel erg blij met al het drop en alle andere Nederlandse souvenirs die ik heb gekregen! Mijn gastgezin, bedankt voor de uren die ik vrij kreeg om mijn familie te zien, de cadeaus die ik kreeg, het uitnodigen van mijn familie bij jullie thuis en voor het voorbereiden van een fantastische Aussie maaltijd inclusief verjaardagstaart! Nonna en Nonno (opa en oma gastgezin), bedankt voor de leuke cadeautjes! Marieke, Gerry, Madelon, Justin en Michael, zoals ik al eerder zei; bedankt voor de drop, maar ook bedankt voor de verjaardagskaart die ik opgestuurd kreeg! Vrienden die ik hier heb ontmoet, bedankt voor jullie gezelligheid! Tot slot heb ik de familie die hier in Australië woont ontmoet. Jullie wil ik bedanken voor de bijzondere dag bij jullie thuis, op een prachtige plek midden in de natuur. Het was bijzonder om jullie allemaal voor het eerst te ontmoeten. Wat is mijn familie groot en gastvrij, ik heb me zelden zo welkom gevoeld. Een onbeschrijfelijk gevoel, erachter komen dat er nog zo veel familie is aan de andere kant van de wereld. Nu niet meer aan de andere kant, maar aan mijn kant van de wereld!

De wereld is zo groot, maar ook zo klein. Iedereen is zo dichtbij, maar zo ver weg. Bedankt lieve familie, vrienden, buren, jullie hebben me heel speciaal laten voelen op mijn 21^ste verjaardag.

De afgelopen paar weken zat ik in een achtbaan. Er gebeurden zo veel dingen tegelijk! Ik moest over dingen nadenken, knopen doorhakken, over mijn toekomst brainstormen, mijn verjaardag plannen. Tegelijkertijd gebeurden er hele leuke dingen, ontmoette ik nieuwe mensen, ging ik naar mooie plekken, was ik aan het werk… Het was lastig om tijd te nemen om na te denken over alle dingen die me bezig hielden. De overallvraag was: hoe laat ik mijn toekomst eruit zien? Hier blijven of teruggaan? En wat ga ik dan doen? Ik voelde me onder druk gezet, de keuze die ik moest maken zou effect hebben op een heleboel mensen om mij heen. Gastgezin, familie, vrienden; Ik wilde iedereen (inclusief mezelf) zo snel mogelijk laten weten waar ze aan toe waren. Ook wilde ik het graag voor iedereen zo goed mogelijk doen en iedereen tevreden houden. Ik had voor mezelf mijn verjaardag als deadline gesteld; dan zou ik weten hoe ik het allemaal wil doen. Op mijn verjaardag zou mijn familie namelijk hier in Sydney zijn. Haha, leuk gedacht van mezelf, maar het ging niet helemaal zoals gehoopt. Nadat ik met mijn familie had gepraat wist ik het nog steeds niet! Afgelopen weekend heb ik alle stress maar even lekker laten gaan. Met Iina, mijn Finse vriendin, ging ik uit in Sydney. We hadden een hostel geboekt zodat we niet ’s nachts weer naar huis hoefden. Het was een topnacht! De volgende dag gingen we naar the Australian International Tattoo Expo in Sydney, dat was echt awesome!!! We hebben zo veel lol gehad, ik kwam na weken met stress weer even helemaal tot mezelf. In de trein terug zei ik tegen haar: “Ik weet wat ik ga doen.” Alles was me duidelijk. Ik weet hoe ik de komende paar jaar ga inrichten. Wat. Een. Opluchting.

Omdat het allemaal nog erg onzeker en spannend is vertel ik hierover later meer!

Liefs x