Dag lieve mensen!

Ik heb het nog steeds naar m’n zin hoor hierzo! Woensdag en donderdag was ik helaas een beetje ziek. Ik had een onwijs zere keel, snotterde al een week ofzo, en kreeg steeds meer verkoudheidsklachten. Hannah zei dat elke au pair die ze hebben gehad in hun eerste werkweek ziek is geweest, omdat het nou eenmaal een grote verandering als je in een nieuw huis gaat wonen in een nieuw land etc. Ook zijn de kids voordat ze op vakantie gingen allemaal om beurten ziek geweest, misschien dat ik daar wat van opgepikt heb. Anyway, woensdag was echt even afzien want de woensdag is mijn langste dag. Gelukkig werkte Hannah thuis, waardoor ik 's middags 2 uurtjes kon slapen en 's avonds nam ze het werk van me over, waardoor ik kon rusten. Donderdag is mijn vrije dag dus heb ik tot 12 uur in bed gelegen en voor de rest maar weinig gedaan. Vrijdag voelde ik me al een stuk beter.

Over deze week heb ik niet zo heel veel te vertellen, ik heb gewoon gewerkt. Maandag was de eerste schooldag voor Koen, dus ik heb geleerd wat er allemaal bij hoort als Koen naar school gaat. De band met Koen wordt steeds ietsje sterker. Hij vind het vooral prettig om 1 op 1 aandacht te krijgen, en hij houdt van gek doen. Als je daar in mee gaat dan wordt hij beetje bij beetje opener. Verder heb ik de rest van de week gewoon gewerkt. Afgelopen weekend ben ik op zaterdag in m'n eentje naar Sydney gegaan omdat ik de stad graag beter wilde leren kennen. Er waren een paar specifieke plekken waar ik graag naartoe wilde, zoals de Royal Botanical Garden en China Town. Ik heb daarom niemand meegevraagd en ben lekker alleen gegaan. Ik wist niet dat ik mezelf zó lang kon entertainen. Vanaf 's middags 2 uur tot 's avonds 8 uur heb ik rondgewandeld in de stad. Het weer was er ook perfect voor, echt een chille dag. Zondag ging ik hiken met de Nederlandse au pair die al 4,5 jaar van huis is (heb ik in een van m'n vorige blogs over gehad). We gingen naar de Wedding Cake Rock en naar de Figure 8 Pool. De hike naar de Figure 8 Pool was heel bijzonder. De tocht was downhill en begon in een bos, regenwoud-achtig. Er was geen echt pad, je moest echt naar beneden klimmen. Toen we het bos uitkwamen, waren we ineens op een open vlakte bovenop een kliff. We keken uit over stranden, de oceaan en links en rechts nog meer kliffen. Hier volgden we het zandpad naar beneden, richting het strand. Toen het strand over, toen over grote stenen en keien aan de rand van de klif, en na een lange tijd waren we er dan eindelijk. Helaas was het weer een beetje grijs geworden en was het niet meer zo warm. De foto's zijn daardoor wat treurig. Ze staan trouwens in het foto album. Gisteravond (vrijdag) ben ik uit geweest in Cronulla. Ik zou een groep au pairs ontmoeten daar, allemaal Duitse meisjes. Ik was aanvankelijk een beetje sceptisch over de avond omdat ik verwachtte dat er alleen Duits gesproken zou worden. Beetje saai voor mij. Uiteindelijk was dat helemaal niet zo en was het een hele chille groep meiden! Het is het een superleuke avond geworden. Beetje jammer dat ik vanochtend om 6:30 alweer op moest om te werken… Een biertje kostte trouwens $7,50. Dat is iets meer dan €5,00. We waren dan ook wel in een club vlakbij het strand op een hele mooie plek. Wellicht dat de drankjes ergens anders iets goedkoper zijn (: (: (: Iedereen drinkt hier ook apple cider in plaats van bier. Zowel mannen als vrouwen. Best een lekker drankje maar het is niet echt mijn smaak. Doe mij maar een lekker koud biertje!

Met de kinderen gaat het heel goed! Ze zijn alle drie al aardig aan me gewend. Koen vergeet steeds mijn naam, maar dat geeft niet. Lily vraagt naar me als ze uit bed komt! Albie neemt mijn stopwoordjes over. Zo zegt hij bijvoorbeeld “nope” in plaats van “no”, omdat ik dat ook zeg haha. Dat levert hele leuke gesprekjes op: “Albie, let’s go put your jammies on.” (Albie, laten we je pyjama aantrekken) “Nope!” “Albie, do you want some breakfast?” (Albie, wil je ontbijten?) “Nope!” Haha. Heel schattig. Ik vind het ook interessant hoe oppassen op kinderen gaat om het entertainen van kinderen. Voordat ik hieraan begon dacht ik dat ik het saai en irritant zou vinden om dingen te bedenken om met de kinderen te doen. Nu weet ik dat het juist heel erg irritant wordt als je geen leuke dingen met ze doet, haha! Verder begin ik me meer en meer als grote zus te voelen. Erg fijn (:

Weetje wat ik echt belemmerend vindt, het feit dat ik een retour vliegticket geboekt heb. Toen ik boekte leek me dat juist verstandig, zodat ik weet waar ik aan toe ben en niet tijdens mijn verblijf hier in Sydney voor een vliegticket naar huis hoef te sparen. Nu wil ik hem het liefst verkopen. Ik heb het zo naar m'n zin hier… Het voelt alsof het einde al in zicht is, terwijl dat eigenlijk helemaal niet zo is. Raar gevoel, kan het moeilijk beschrijven. Ook zou ik zo graag in Australië zijn tijdens de lente... Ik zie nu een heleboel mooie planten en bomen en ik zou ze heel graag helemaal in bloei willen zien. Het is nu zomer, als ik weg ga is het winter. Als er een mogelijkheid is om mijn verblijf hier te verlengen dan zou ik daar serieus over nadenken..!

Ik merk trouwens dat ik het moeilijk vindt om iedereen thuis op de hoogte te houden van alles wat er gebeurt hier. Ik weet niet wat zij thuis allemaal meekrijgen en wat niet. Er gebeurt zo veel! Onmogelijk om bij te houden. Daarom ga ik er soms automatisch van uit dat zij ergens al van af weten, terwijl dat helemaal niet zo is. Begin ik ergens over te vertellen en dan zeggen ze; wacht, waar heb je het over? Dus, stel alsjeblieft vragen als er iets onduidelijk is. Ik weet soms namelijk niet goed wat er wel en niet overkomt!

Goed, 7:00 uur 's ochtends op zaterdag. Top. Dat uitgaan was toch niet zo'n strak plan, aangezien ik toch nog een beetje ziek was en weer flink aan het hoesten ben. Oepsie. Maar het was het waard! In de kamer naast me ligt Albie te zeuren dat hij uit bed wil. Ik ga hem maar eens verlossen uit zijn lijden...

Fijn weekend allemaal <3