Pfff ik heb zo gigantisch veel meegemaakt de afgelopen paar dagen... Ik kan het nog niet beseffen. En ik zit nog steeds midden in dit avontuur!

Ik zal het even verder gaan waar ik mijn vorige verslagje geëindigd was. Waar sliep ik die woensdagnacht? Nou, zo'n 450 km verderop. In Queenstown. Nadat ik het afzeg-berichtje van het meisje had gekregen zocht ik gauw een lift. Ik wilde graag naar Queenstown, want daar waren op dat moment 2 Nederlandse jongens waar ik al een tijdje via facebook contact mee had, ik zou namelijk misschien samen met hun door Nieuw Zeeland reizen met hun auto. Ook wilde ik naar Queenstown omdat ik er zoveel goede verhalen over had gehoord. Toevallig ging een koppel uit New York die bij mij op de kamer sliepen die dag naar Queenstown, en ik kon met hun meerijden! Ik was heel blij (: Om 10 uur vertrokken we uit Christchurch. De weg naar Queenstown was werkelijk prachtig, we zijn langs zo veel verschillende landschappen gereden! Rondom Christchurch is het erg vlak maar rijd je een paar uur door ben je zo ineens middenin gebergten. Om 5 uur 's middags kwamen we aan in Queenstown, een klein stadje gelegen aan het Wakatipu meer. Op aanraden van mensen had ik een echt partyhostel geboekt, Base. Queenstown staat namelijk naast het zijn van de adventure hoofdstad van de wereld (je kan er onder andere bungy jumpen, skydiven en andere gekke dingen) bekend om het bruisendste nachtleven van Nieuw Zeeland. Dat wilde ik natuurlijk ervaren! Ik was nog geen minuut in m'n hostel en ik had al een vriendin gemaakt, Luisa. Ze komt uit Duitsland en reist al 7 maanden de wereld rond. Ook ontmoette ik Bas en Fabian, de Nederlandse jongens dus, in het hostel. 's Nachts uit geweest en de volgende ochtend direct m'n tweede nacht geboekt bij Base. Queenstown stal m'n hart. Wát een plek. Prachtige omgeving, heerlijk sfeertje en elke nacht stappen. Veel nieuwe vrienden gemaakt. En zulke mooie grootse natuur. Hier ervaarde ik m'n eerste intense geluksmoment en werd ik gebeten door de travelbug. Ik voelde me ZO intens gelukkig. Onmogelijk om te beschrijven (en nee, ik had geen gekke dingen gerookt..). High on life noemden Luisa en ik het haha. Reizen brengt intens geluk. Ik wilde eigenlijk niet meer weg... Toch ging ik zaterdag op pad met een nieuwe lift, een Nederlandse jongen genaamd Jeroen. Ik wilde heeeeeel graag naar Milford Sound, in het fjordland van Nieuw Zeeland. Google het even, dan snap je waarom. We hadden plannen gemaakt om zaterdag te vertrekken, een boottocht te doen in Milford Sound, te overnachten tussen de bergen en de volgende dag in een vliegtuig over Doubtful Sound te vliegen (vergelijkbaar met Milford Sound, maar veel groter en veel minder touristisch). Dus! Dat deden we. Zaterdagochtend vertrokken we, onderweg naar the middle of nowhere. Geen telefoonbereik, geen internet, helemaal NIETS. Een bijzondere ervaring wel. Ik had hoge verwachtingen van Milford Sound. Het was prachtig, maar viel me toch iets tegen omdat ik het té touristisch vond. Té onnatuurlijk. Al dat lawaai ook van die boot... Bij zulke grootse prachtige natuur zou ik veel liever de stilte en de grootsheid ervaren, en niet de motor van een boot. Zondag reden we naar Manapouri voor de vlucht. Oh, wat was die weg ook weer bijzonder. Na een weekend in de onbewoonde wereld te zijn geweest was het goed om weer richting de mensen te gaan. Dat je dus blij kan worden om voor het eerst schapen te zien; levende wezens die geen touristen zijn. En dat je enthousiast kan worden van eerste elektriciteitsmasten, een teken van mensheid. Uiteindelijk arriveerden we in Manapouri voor onze vlucht! Dat ging allemaal een beetje anders dan verwacht. We kwamen aan en het hele vliegveld was letterlijk verlaten. Jeroen raakte een beetje gestresst, ging onze vlucht nu wel door? Stonden we dan! Maar ik weet inmiddels een beetje hoe mensen aan deze kant van het halfrond zijn en wist dat het wel goed kwam. En dat kwam het ook (: Na een tijdje gewacht te hebben kwam er een busje het terrein op rijden. Bleek onze piloot te zijn! Superduper goeie kerel. De vlucht over Doubtful Sound was echt een heeeeele vette mooie bijzondere ervaring. Wauw. De bovenkant van de bergen even van dichtbij gezien. Wat ook vet was was dat er een heleboel meren in de bergen waren. En met bergen bedoel ik niet 3 bergen, ik bedoel ALLEEN MAAR bergen. Overal. Zo veel. Met grote en kleine meren ertussen, en watervallen en beekjes. Het was fantantisch. Ik was sprakeloos. Ik heb de piloot zelfs nog een knuffel gegeven, ik was zo overdonderd en dankbaar en hij was zo vriendelijk en goed in z'n werk.

Na de vlucht reden we weer terug naar Queenstown. Het voelde als thuiskomen. Zoals ik al zei had ik echt m'n hart verloren daar, het voelde goed om er weer een nachtje te slapen. In een ander hostel weliswaar, ook hier ontmoette ik vrijwel direct nieuwe mensen waaronder een Nederlander, twee Britten en iemand uit de US. 's Avonds natuurlijk weer genieten van het nachtleven, Luisa ging ook mee. Karaoke bar. Het was erg leuk.

En de morning after is nu! Moe maar voldaan. Ik ruil Queenstown in voor Wanaka vandaag. Gewoon, want daar heb ik zin in. Tijd voor iets nieuws. Uiteraard had ik weer geen vervoer, ik was van plan te gaan liften. Duimpie omhoog (sorry pap en mam). Maar ik ging in het hostel ff naast iemand zitten en vroeg: hey jij rijdt zeker niet toevallig naar Wanaka vandaag? Dat ging hij inderdaad niet doen, maar wel naar Christchurch en Wanaka ligt op de route. Top! Lift gevonden. Deze gast komt ook uit de UK. Zin in! Heerlijk, hoe zo'n spontane manier van reizen dit is.

Backpacken = life. Ik wil nooit meer anders.